Imagin z Niallem cz.25

Witam! Dziś - nareszcie - 25 cześć imagina. Mam ogromne nadzieje, że mnie po niej nie zabijecie ( chodzi o Danielle ). Powiem tylko tyle, że dziś dość "zakupowo". Jeśli wg takie słowo istnieje hehe Dobra ja tu nie zawracam główki ... Miłego czytania! Pamiętajcie każda opinia co do tego imagina jest dla mnie cholernie ważna. Więc proszę ... Błagam - Mogę nawet paść na kolana ale w domu uznają, że już się modle do komputera więc nie ryzykuję. Zostawiajcie komentarze! Plissss <3 

* Oczami (t.i) * 

   Nadal głowę wierciły mi słowa " Filip Moore nie żyje ". To już nawet nie chodzi o niego. Mój umysł przeją strach. Strach przed Simonem. Jeśli posuną się do czegoś takiego, to co może zrobić ze mną? Z Julią? Spójrzmy prawdzie w oczy - Zawadzamy mu. Jesteśmy dla niego niczym kula u nagi, która uniemożliwia mu jakiekolwiek działania. 

- (T.i) kochanie? - Denise dotknęła delikatnie mojego nagiego ramienia. 

- Zamyśliłam się ... - Wymusiłam uśmiech. Spoglądając na odbicie w lustrze. Kolejna bufiasta suknia. Przejechałam dłońmi wzdłuż delikatnego i miłego w dotyku materiału. 

- Nadal myślisz o tym morderstwie? - Maura spojrzała na mnie, odrywając wzrok od magazynu. 

- Mamo! - Denise skarciła ją. 

- Tylko się martwię ... - Szepnęłam prawie niedosłyszalnie. 

- Teraz jest czas na radość! Żenisz się! - Blondyna wpięła mi we włosy welon. 

- Co powie pani na ten model ... - Zza wieszaków wyłoniła się postać ekspedientki. Rozbawiła mnie jej fryzura. Niesforne rude kosmyki włosów opadały na jej twarz. - Jest to dość popularny model ... 

- Wolałabym coś bardziej prostego ... - Spojrzałam na młodą dziewczynę, kiwnęła porozumiewawczo głową. Po chwili dostałam model do przymiarki.

- Nie sądzisz, że powinnaś zaszaleć? - Denise zachichotała pomagając mi rozpiąć zapięcie. 

- Nie, czemu? 

- Czemu? Skarbie wychodzisz za Nialla .. Za miłość twojego życia, a do ołtarza chcesz iść w tym? - Prychnęła wskazując na swobodnie wiszącą po mojej prawej stronie suknie. 

- Nie chce si... 

- Nie miałaś marzeń? Jako siedmiolatka chyba raczej o tym myślałaś ...

- Denise ale .. 

- Nie ma żadnego ale ... Błagam cię kotek - Zmierzyłam ją wzrokiem. Owinęłam się szybko szlafrokiem i bez słowa opuściłam pomieszczenie. Przez chwilę bez celu błąkałam się po sklepie. W rogu znalazłam to czego szukałam. Typowa suknia z marzeń małej dziewczynki. Pamiętam że zawsze określałam je mianem " księżniczkowatych " Czemu? Proste ... Ilekroć w dzieciństwie otworzyłam jakąkolwiek książkę dla dzieci zawsze one tam były. Idealne, mocno bufiaste, dziewczęce. Chwyciłam za wieszak, wracając do przymierzalni, po drodze mijając Maure, która nawet mnie nie zauważyła, gdyż tak była pochłonięta zabawą z Julią. 

- Co powiesz na tą? 

- I za to właśnie cie lubie! - Denis klasnęła w ręce. 

* Oczami Nialla * 

- Nie, ta jest za bardzo oficjalna ... - Odpowiedziałem przyglądając się kolejnej propozycji jubilera. 

- Może łatwiej będzie jak powie Pan czego szuka .. - Znudzony mężczyzna umieścił paletę obrączek na wcześniej zajmowane przez nią miejsce. 

- Nie mogą być zbytnio ekstrawaganckie ... Myślę że dla mojej narzeczonej coś oryginalnego z kryształkami ... A dla mnie coś męskiego ...  Mmm ... Coś takiego - Wskazałem na obrączkę brata. 

- Rozumiem .. Zaraz wrócę ... - Mężczyzna wyszedł z pomieszczenia. 

- A pomyśleć, że jakiś czas temu kupowaliśmy tu obrączki na ślub Grega. - Tato zaśmiał się spoglądając na nas dwoje. 

- Ironia, co? - Zwróciłem się do brata. Niebieskooki poklepał mnie po ramieniu. 

- Znalazłem coś takiego ... - Jubiler nie wiadomo jak i kiedy znalazł się obok naszej trójki. 

- Idealne ... O takie właśnie mi chodziło ... 

- Ciesze się . - Odparł uradowany. Hehe chyba cieszył się że wreszcie uda mu się spławić tak upierdliwego i wybrednego klienta jak ja. 

- Mam jeszcze do pana prośbę ... 

- Słucham .. 

- Czy możecie wygrawerować na obrączkach " You & I ".. To dla mnie bardzo ważne ... To tytuł jednej z piosenek przy któr...

- Obrączki będą gotowe za 30 minut ... - Mężczyzna przerwał mi w pół słowa, wychodząc z pomieszczenia. 

* Oczami Danielle * 

- Czemu ja? Czemu ja? - Tom jęczał, chodząc za mną między kolejnymi sklepowymi półkami. 

- Pomyślmy .. To ty jedziesz ze mną na ślub ... 

- Nie mogłaś zrobić tego sama? - Oparł czoło o jedną z szafek. 

- Nie było by tak fajnie .. Poza tym lubie dręczyć ludzi .. - Zachichotałam przeglądając sukienki

- Jesteś wredna, wiesz? 

- Ja? Wredna? No coś ty ... - Podałam chłopakowi dwie najładniejsze kreacje. 

- Kiedyś ci sie odpłacę ... 

- Czekam ... - Zaśmiałam się, zmierzając w stronę przymierzalni. Zabierając od niego sukienki,  

- Mówię serio .. - Opadł zdenerwowany na jeden z foteli stojących obok. 

- Zobaczymy ... - Odparłam, zasłaniając dokładnie kotarę. Sięgnąłem po jedną z czterech sukienek. Padło na kremową z koronkowymi elementami. 

- Cholera! - Jęknęłam, próbując dosięgnąć suwak z tyłu. - Tom? 

- Hmm? 

- Mógłbyś mi pomóc? - Momentalnie kotara rozsunęła się. Tom wszedł powoli do nieco ciasnego "pomieszczenia", zasuwając z sobą zasłonę. Poczułam jego zimne dłonie w dolnej części pleców. Automatycznie przeszedł mnie dreszcz. Jego ciepły oddech otulił moje nagie ramie. 

- Dzięki .. - Szepnęłam gdy Tom zasuną zamek, odwróciłam się do niego. Staliśmy w bezruchu, patrząc sobie w oczy. 

- Nawet nie wiesz jak cholernie chce cię teraz pocałować .. - Szepną, gładząc kciukiem mój policzek. Czułam jak napięcie między nami rośnie. - Z resztą co mi tam ... - Wpił się zachłannie w moje usta, przywierając moje ciało do zimnej ściany. Jego dłonie zawędrowały na moje biodra. Czułam teraz coś dziwnego .. Coś nieznanego. 

- Przepraszam, ale w przebieralni może przebywać maksymalnie jedna osoba ... - Przerwał nam zestresowany głos jakiejś kobiety. Nasze usta niechętnie oderwały się od siebie. 

Końcówka strasznie mi się podoba - Ostatnio koleżanka namawiała mnie do napisania imagina +18. Ale niestety moje odpowiedz nadal brzmi nie .. Przyznaję się czytałam je wiele razu ( boże wybacz ) ale nadal nie wiem czy podołałabym tej tematyce ... Jak nadejdzie czas i będę czuła się gotowa psychicznie to napewno spr go napisać .. Dobraaa o czym ja wg pierdole? 

Pomijając głupoty powyżej. Dwa pytania For You 

1. Czy chcecie coś zmienić w dotychczasowych dziejach opowiadania?

2. Co wam najbardziej podoba się w tym opowiadaniu? Nie pytam o osoby i wydarzenia lecz o waszą ocenę .. Dotychczasową ocenę 

Wiecie lubie jak sie rozpisujecie :* Ok teraz spadam .. Jednak zapas chusteczek z biedry mi się nie przydał. Tu już 21:30 a ja nadal na blogu - Uzależniłam się od was <3 

15 kom misiaki! 

Kocham i czekam na odpowiedzi na te 2 pytania. Do anonimów tez się ta prośba tyczy. Wiecie dla was to 2 minutki wyrwane z życia, a dla mnie motywacja do działania :*