Imagin z Niallem cz.9

Witam! Wiecie co ?? Chyba zajmę się pisaniem kryminałów .... Hehe nie no spoko nie będzie aż tak źle ... Chyba. Zobaczymy jak daleko posunie się moja dziwna wyobraźnia. Dziś ??? Hmmm .... Dość .... Z resztą sami osądźcie. Recenzje pozostawiam w waszych rękach. Miłego czytania. <3

* Oczami Nialla *
- Nie lepiej ich uprzedzić? - ( T.i ) zagadała zapinając pas.
- Znając ich siedzą w domu ... - Odpowiedziałem odpalając silnik.
- Skoro tak uważasz .. - Zachichotała, wyciągając z torby okulary przeciwsłoneczne.
- Jak tylko odbierzemy Julkę, porywam was dwie na lody i do zoo ... - Zaśmiałem się.
- Porywasz? To nie jest raczej zgodne z prawem ..
- Jak dla kogo ...
- To znaczy?
- Jestem Niall Horan mi wszystko wolno ...
- Widzę sodówka uderza do główki ... - Zaczęła się ze mną drażnić.
- Tęskniłem ze tym ...
- Za czym skarbie?
- Za tobą ... - Zamilkliśmy na chwilę. - ( T.i )? - Zacząłem niepewnie.
- Hmm?
- Moi rodzice nadal myślą, że nie jesteśmy razem ... Co ty na to, żeby pojechać do Mullingar? Odpoczniemy ... Mała spędzie trochę czasu z dziadkami ..
- Świetny pomysł tylko kiedy?
- Jutro ...
- Tak szybko?
- Im szybciej tym lepiej ... - Uśmiechnąłem się patrząc na obraz przed sobą. Przez kolejne 10 min rozmawialiśmy o różnych rzeczach.
- Może ich nie ma ... Mówiłam ci, było zadzwonić! - ( T.i ) zaczynała powoli panikować.
- Na pewno są tylko ... - Kolejny raz nacisnąłem przycisk dzięki czemu dźwięk rozniósł się po domu.
- Tylko?
- Może siedzą na ta.... - Przerwał mi dźwięk klucza przekręcającego w zamku. Drzwi się otworzyły a nam ukazała się postać Liama w samych spodenkach. - A nie mówiłem że są!
- Sorry że tak długo. Siedziałem z chłopakami na tarasie i nic nie słyszałem ... - Wpuścił nas do środka. Spojrzałem na (t.i ) z miną " A nie mówiłem ", na co przewróciła oczami.


* Oczami ( t.i ) * 
- A gdzie Julka? - Zapytałam wchodząc na taras, gdzie spotkałam tylko pół nagiego Louisa i Zayna.
- Dan i Harry zabrali ją do jakiegoś parku zabaw czy coś takiego .. - Do moich uszu dobiegł głos szatyna, który właśnie brał łyk piwa.
- Napijecie się czegoś? - Krzyk Liama rozniósł się po apartamencie.
- Masz herbatę owocową? - Opowiedziałam tym samym. Payne przyszedł na taras.
- Mam ...
- To poproszę ...
- Przy okazji weź dla mnie piwo - Krzykną Horan za odchodzącym w głąb mieszkania chłopakiem. Zmierzyłam go. - No co chyba zasłużyłem ?? - Kiwnęłam głową na tak po czym się uśmiechnęłam. Usłyszałam śmiech Zayna i Lou.
- Zasłużył? Ciekawo jak? - Powiedział przez śmiech Lou.
- Shhhh -  Uciszał go śmiejący się Zayn - Lou, bo się nam chłopak zarumieni - Wybuchł śmiechem.
- Ha-Ha bardzo śmieszne, po prostu boki zrywać ... - Mrukną Niall siadając na jednaj z sof na tarasie. Siadłam obok niego.
- Przegapiłem coś? Słyszałem śmiechy ... - Zapytał wchodzący na taras Liam, z tacą w rękach.
- Nic ciekawego ... - Uśmiechnęłam się w jego stronę. - Jak myślicie o której mniej-więcej mogą wró...
- Mówiłem ci że to był idiotyczny pomysł! -Zauważyłam wchodzących do domu Harrego z Julką i Dan.
- Skąd miałam wiedzieć że ktoś będzie chciał ją porwać!!
- Zamiast fantastycznego dnia o mało nie porwali nam dziecka! Nikt się tego nie spodziewał!! - Poczułam ukłucie w sercu. Upuściłam dotychczas trzymany przeze mnie kubek, przez co rozbił się na malutkie drobinki. Dłonie zrobiły się lodowate a ciało ogarną dreszcz. Oczy wszystkich skierowały się w moją stronę.
- Niall? ( T.i )? Co wy tu? - Przerażona Dan przyglądała się naszej dwójce.
- Kto chciał porwać moje dziecko? - Zaczęłam łamiącym się głosem.
- (T.i ) to nie .. To nie tak ... - Dziewczyna zaczęła się jąkać a jej głos drżeć.
- Kto ?! - Krzyknęłam, czując napływające łzy do oczu.
- Skarbie nie przejmuj się ... W porę zareagowaliśmy ...
- Powiedz kto ?!
- Uspokój się ...
- Błagam powiedz ... - Łzy kreśliły ścieżki po moich policzkach.
- Simon ... - Z rogu pomieszczenia dotarł zachrypnięty głos Harrego. - To znaczy człowiek wynajęty przez niego ...


* Oczami Filipa * 
- Będę wieczorem .. - Powiedziałem miłym głosem uspokajając zdenerwowaną żoną, po czym odłożyłem telefon.
- Załatwiłeś? - Momentalnie zbladłam słysząc męski głos. Przełknąłem głośniej ślinę, odwracając się w stronę wyjścia. W drzwiach stał Simon.
- Załatwiłeś czy nie? - Zapytał już nieco ostrzej, podchodząc bliżej do mojego biurka, na którym oparł ręce.
- Nie ... - Szepnąłem z nadzieją że nie usłyszy. Myliłem się.
- Jak to nie załatwiłeś ?!! - Warkną, przyciągając mnie do siebie za marynarkę, którą trzymał w pięściach.
- Dziecko było pod stałą opieką ... - Odpowiedziałam wyrywając się Cowell'owi.
- To park zabaw a nie przedszkole!!! ... Dziecko czasem spuszczają z oczu !!!
- Co miałem podejść i podać się za jej ojca ?!!
- Przynajmniej to!!! Masz jeszcze dwa dni !! - Warkną wychodząc z pomieszczenia. Usiadłam z powrotem w fotelu. Z kieszeni wyjąłem skrawek papieru. Uśmiechnąłem się, po czym odłożyłem go na bok.


* Oczami Simona *
- Pieprzony bachor!! - Wszedłem do gabinetu, trzaskając drzwiami, które z ogromną siłą obiły się o futrynę.
- Coś się stało panie Cowell? - W mgnieniu oka do pomieszczenia wpadła sekretarka.
- Wszystko jest w porządku ... - Odpowiedziałem próbując opanować złość, która się we mnie gotowała. Jedną ręką zmiotłem połowę rzeczy z biurka na ziemię, robiąc przy tym trochę hałasu. Podszedłem do barku, gdzie nalałam sobie szklankę whisky.
- Jeszcze ci pokarze szczeniaku na co mnie stać - Mruknąłem podnosząc kieliszek ku górze. - Twoje zdrowie

O Jezuuuu zaczynam się siebie bać. Uuuu aż mam ciary :) Komentujcie! Każdy kto może niech napiszę komentarz. Zaskoczcie mnie! Pobijecie 23 komenty??? Myślę że z łatwością ... Dużo osób obserwuję bloga :D Go! Go!